သစၥာေလးပါးဆိုရင္ မ်ားေသာအားျဖင္႔ သိဘုန္းႀကီးတို႕ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား သိရွိၿပီးသားျဖစ္ၾကမွာပါ၊ ဒုကၡသစၥာ၊ သမုဒယသစၥာ နိေရာဓသစၥာ၊ မဂၢသစၥာ လို႕ အသံၾကားလိုက္တာနဲ႕ အားလံုးသိရွိျပီးသား ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီ သစၥာတရားမ်ားကိုလည္း ခြဲျခားေဝဖန္ျပီးသိရွိ နားလည္ၾကဖို႔ အေရးပါတယ္ လို႔ ယူဆရတဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔၊ ဘုန္းႀကီးတို႕ ဥာဏ္မွီသေလာက္ ဝိသုဒၶိမဂ္မွာလာတဲ႔ သစၥာအေၾကာင္းကို မွီးျငမ္းၿပီးတင္ျပခ်င္ပါတယ္။
သစၥာေလးပါးကို စာသံေပသံနဲ႕ တိတိက်က်ေလး ေျပာရရင္ေတာ႔ ဒုကၡအရိယသစၥာ, ဒုကၡသမုဒယ အရိယသစၥာ, ဒုကၡနိေရာဓ အရိယသစၥာ,ဒုကၡနိေရာဓသုိ႔ဆုိက္ေရာက္သည့္အက်င့္ပဋိပဒါဟူေသာမဂၢအရိယသစၥာ၊မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။သစၥာေလးပါးအနက္မွ၊
ဒုကၡသစၥာ စတဲ႔ေလးပါးလံုးရဲ႕ အနက္သေဘာကို ဃနေသခ်ာစြာသိရွိေစဖို႔ အတြက္ ၊
၁။ ။ ဒုကၡသစၥာ ရဲ႕သေဘာကား (က) ပီဠန႒ = ႏွိပ္စက္ျခင္းသေဘာ၊ (ခ) သခၤတ႒ = ေပါင္းစု၍ျပဳအပ္ေသာသေဘာ၊ (ဂ) သႏၲာပ႒ = ပူေလာင္ေစျခင္းသေဘာ၊ (ဃ) ဝိပရိဏာမ႒ = ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာ၊ ဒုကၡသစၥာ၏ ဤေလးပါးေသာ ဒုကၡအနက္ သေဘာတရား မ်ားမွာ မွန္ကန္ေသာသေဘာတရား၊ မခြၽတ္ယြင္းေသာသေဘာတရား ဤသေဘာတရားမွ အျခားအျခင္းအရာမရွိဟုမွတ္သားသင္႔၏။
၂။ ။ သမုဒယသစၥာရဲ႕ သေဘာကား (က) အာယူဟန႒ = အား ထုတ္ျခင္းသေဘာ၊ (ခ) နိဒါန႒ = ဆင္းရဲ၏ အေၾကာင္းသေဘာ၊
(ဂ) သံ ေယာဂ႒ = ဆင္းရဲႏွင့္ယွဥ္ေစျခင္းသေဘာ၊ (ဃ) ပလိ ေဗာဓ႒ = ေႏွာင့္ယွက္တားျမစ္ျခင္းသေဘာ တရားမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
၃။ ။ နိေရာဓသစၥာရဲ႕ သေဘာကား (က) နိႆရဏ႒ = ထြက္ေျမာက္ျခင္းသေဘာ၊ (ခ) ဝိေဝက႒ = သခၤါရတုိ႔မွ
ကင္းဆိတ္ျခင္းသေဘာ၊ (ဂ) အသခၤတ႒ = မျပဳအပ္ေသာသေဘာ၊ (ဃ) အမတ႒ = မေသမပ်က္ျခင္းသေဘာ တရားမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
၄။ ။ မဂၢသစၥာရဲ႕ သေဘာကား (က) နိယ်ာန႒ = ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းသေဘာ၊ (ခ) ေဟတု႒ (ခ) နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းသေဘာ၊
(ဂ) ဒႆန႒ = နိဗၺာန္ ကုိ မ်က္ေမွာက္ျမင္ျခင္းသေဘာ၊ (ဃ) အာဓိပေတယ်႒ = အႀကီးအမႉးျဖစ္ျခင္းသေဘာ တရားမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
ယခုျပဆိုျပဆိုခဲ႔တဲ႔ သေဘာတရားမ်ားသည္ သစၥာေလးပါး ကို ေလးပါး ေလးပါးစီ ေဝဘန္ျပထားသည့္ အစြမ္းအားျဖင့္ မွတ္သားသင္႔တဲ႔
အဆုံးအျဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။
သဒၵါနက္ လကၡဏာအစရွိေသာ အျပားအားျဖင့္ လည္း သစၥာေလးပါးကို ေလ႔လာၾကဦးစို႔ ။ ။
၁။ ။ ဒုကၡသစၥာ = ဒုကၡ ဟူေသာပုဒ္၌ ဒု-ဟူေသာ သဒၵါသည္ စက္ဆုပ္ဖြယ္အနက္ျဖစ္တယ္။ ဥပမာ = စက္ဆုပ္ဖြယ္ သားဆုိးကုိ ဒုပုတၱ-ဟုဆုိၾကသလိုမ်ိဳး။ ခံ-သဒၵါ သည္ အခ်ည္းႏွီးဟူေသာအနက္ မွာျဖစ္တယ္။ ဥပမာ = အခ်ည္းႏွီး ေကာင္းကင္ကုိ ခံ-ဟု ဆုိၾက၏။
ဤ ဒုကၡသစၥာ သည္လည္း မ်ားစြာေသာ ဥပဒၵေဝါ တုိ႔၏ တည္ရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္း၏၊ မသိမလိမၼာသူတုိ႔ ႀကံဆထားေသာ ခုိင္ၿမဲျခင္း, တင့္တယ္ျခင္း, ခ်မ္းသာျခင္း, အတၱအျဖစ္တုိ႔မွ ကင္းျခင္းေၾကာင့္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္၏၊ ထုိသုိ႔ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းျခင္း အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ျခင္း ေၾကာင့္ ဒုကၡ-ဟု ဆုိအပ္၏။ ဒါေၾကာင္႔ ေယာဂီမ်ားအေနျဖင္႔ ဤဒုကၡသစၥာကို စက္ဆုပ္ဖြယ္ရာအခ်ည္းႏွီးျဖစ္တဲ႔သေဘာတရား ဟုမွတ္သားသင္႔ပါတယ္။
၂။ ။ သမုဒယသစၥာ = သမုဒယ ဟူေသာပုဒ္ကို ၊ သံ+ဥ+အယ ။ ဦးစြာနားလည္ထားရပါမယ္ ၊ သံ-ဟူေသာ သဒၵါသည္ ''(သမာဂေမာ) ေတြ႕ဆုံျခင္း, (သေမတံ)တကြျဖစ္သည္'' အစရွိေသာပုဒ္တုိ႔၌ ယွဥ္ျခင္းကုိျပ၏။ ဥ-ဟူေသာ ဤသဒၵါသည္ ''(ဥပၸႏၷံ) ျဖစ္သည္ (ဥဒိတံ) ျဖစ္သည္'' အစရွိ ေသာပုဒ္တုိ႔၌ ျဖစ္ျခင္းကုိျပ၏။ အယ-သဒၵါသည္ အေၾကာင္းကုိျပ၏။ ဤဒုတိယသစၥာသည္လည္း ႂကြင္းေသာ (ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ကံ) အေၾကာင္းႏွင့္ ယွဥ္ျခင္းရွိလွ်င္ ဒုကၡသစၥာျဖစ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။ ဤသုိ႔ အျခားအေၾကာင္းႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ ဒုကၡျဖစ္ျခင္း၏ အေၾကာင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဒုကၡသမုဒယ- ဟုမွတ္သားသင္႔ပါတယ္။
၃။ ။ နိေရာဓသစၥာ = နိ-သဒၵါသည္ မရွိျခင္းကုိျပ၏၊ ေရာဓ-သဒၵါသည္ ေႏွာင္အိမ္-ေထာင္ကုိျပ၏၊ ထုိ႕ေၾကာင့္ ဤ နိဗၺာန္၌ ဂတိအားလုံး ဆိတ္သုဥ္းေသာေၾကာင့္ သံသရာေႏွာင္အိမ္ဟု ဆုိအပ္ေသာ (ဒုကၡေရာဓ) ဒုကၡေထာင္မရွိ၊ (ဤ အေၾကာင္းေၾကာင့္) တတိယသစၥာကုိ ဒုကၡနိေရာဓ-ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
နည္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ထုိ နိဗၺာန္ကုိရလွ်င္သိလွ်င္ သံသရာေႏွာင္ အိမ္ဟု ဆုိအပ္ေသာ (ဒုကၡေရာဓ) ဒုကၡေထာင္ ၏ မရွိျခင္း ကင္းျခင္းျဖစ္၏ (ဘာ႔ေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔)-ထုိဒုကၡေရာဓ၏ ဆန္႔က်င္ ဖက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္၊ ဤသုိ႔ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း ဒုကၡနိေရာဓ-ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ တနည္းကား ဒုကၡ၏ မျဖစ္ျခင္းဟူေသာ ခ်ဳပ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဒုကၡနိေရာဓမည္၏။
၄။ ။ မဂၢသစၥာ = ဤစတုတၳသစၥာသည္ အာ႐ုံျပဳသည့္ အလုိအားျဖင့္ ထုိဒုကၡနိေရာဓသုိ႔ ေရွး႐ႈျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္(ဒုကၡနိေရာဓ) ဒုကၡခ်ဳပ္ရာသုိ႔ (ဂစၧတိ-ဂါမိနီ)သြားေရာက္တတ္၏၊ ဒုကၡနိေရာဓသုိ႔ ေရာက္ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အက်င့္ ပဋိပဒါလည္းျဖစ္၏၊ ထုိ႕ေၾကာင့္ စတုတၳသစၥာကုိ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီပဋိပဒါ-ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
လကၡဏာအစရွိေသာ အျပားအားျဖင့္ လည္း သစၥာေလးပါးကို ေလ႔လာၾကဦးစို႔ ။ ဤသစၥာေလးပါးတုိ႔တြင္
၁။ ။ ဒုကၡသစၥာသည္ ႏွိပ္စက္ျခင္းလကၡဏာရွိ၏၊ ပူေလာင္ေစျခင္းကိစၥရွိ၏၊ မျပတ္ျဖစ္ေနျခင္းသေဘာဟု ဉာဏ္အားေရွး႐ႈထင္၏။
၂။ ။ သမုဒယ သစၥာသည္ ဆင္းရဲ၏ အစျဖစ္ခဲ့ရာ အေၾကာင္းလကၡဏာရွိ၏၊ ဒုကၡမျပတ္စဲေအာင္ ျပဳျခင္းကိစၥရွိ၏၊ ေႏွာင့္ယွ က္ တားျမစ္ သည့္ အေနအားျဖင့္ ဉာဏ္အားေရွး႐ႈထင္၏။
၃။ ။ နိေရာဓသစၥာသည္ ၿငိမ္းေအးျခင္းလကၡဏာရွိ၏၊ မေ႐ႊ႕ေလ်ာျခင္း မေသ မပ်က္ျခင္းဟူေသာ ျပည့္စုံေသာဂုဏ္ရွိ၏၊ ဝါ-မေသမပ်က္ျခင္းကိစၥရွိ၏၊ ပုံသဏၭာန္ အရိပ္နိမိတ္ကင္းေသာအားျဖင့္ ႐ႈသိ ဉာဏ္အား ေရွး႐ႈထင္၏။
၄။ ။ မဂၢသစၥာသည္ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း လကၡဏာရွိ၏၊ ကိေလသာကုိ ပယ္ျခင္းကိစၥရွိ၏ ၊ ထေျမာက္သည့္အေနျဖင့္ ဉာဏ္အားေရွး႐ႈထင္၏။
တနည္း = ဤသစၥာေလးပါးတရားတို႕သည္ အစဥ္အတုိင္း မျပတ္ျဖစ္ ေနျခင္း (ပဝတၱိ)မျပတ္ျဖစ္ေစတတ္ေသာ (ပဝတၱန) ဆုတ္နစ္ရပ္စဲျခင္း (နိဝတၱိ) ဆုတ္နစ္ ရပ္စဲေစတတ္ေသာ (နိဝတၱန) လကၡဏာ ရွိကုန္၏။ ထုိ႕အတူ အစဥ္အတုိင္း သခၤတလကၡဏာ, တဏွာလကၡဏာ, အသခၤတလကၡဏာ, နိဗၺာန္ကုိျမင္ျခင္း ဒႆနလကၡဏာ ရွိကုန္၏။
အနက္သေဘာအားျဖင္႔လည္း သစၥာတရားျမတ္တို႕ကို သိထားသင္႔ပါသည္၊ အတၳအားျဖင့္ သစၥ႒- သစၥာ၏ အနက္သေဘာမ်ားမွာကား = အၾကင္သေဘာသည္ ပညာမ်က္စိျဖင့္ စူးစူးစုိက္စုိက္ ႐ႈဆင္ျခင္ကုန္ ေသာ ပညာရွိတုိ႔အား မ်က္လွည့္ကဲ့သုိ႔ ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းသည္လည္း မဟုတ္၊ တံလွပ္ကဲ့သုိ႔ ခြၽတ္ယြင္းေစသည္လည္း မဟုတ္၊ တိတၳိတုိ႔၏ အတၱကဲ့သုိ႔ မရအပ္ေသာ သေဘာအထည္ကုိယ္ ရွိသည္လည္းမဟုတ္ ၊ စင္စစ္အားျဖင့္မူ ႏွိပ္စက္ျခင္း, အမြန္အစအေၾကာင္း, ၿငိမ္းေအးျခင္း, ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း အျပားအားျဖင့္ မွန္သည္၏အျဖစ္, မေဖာက္ျပန္သည္၏အျဖစ္, အဟုတ္ရွိသည္၏အျဖစ္ျဖင့္ အရိယဉာဏ္၏ က်က္စားရာ အာ႐ုံ ျဖစ္သည္သာတည္း။ မီး၏ပူျခင္းသေဘာကဲ့သုိ႔၎, ေလာက၏ အုိျခင္းစေသာ ပင္ကုိသေဘာကဲ့သုိ႔၎ ဤမွန္ေသာ မေဖာက္ျပန္ေသာ အဟုတ္ရွိေသာ သေဘာကုိ သစၥ႒-သစၥာ၏ အနက္သေဘာဟူ၍ သိအပ္၏။
ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္ မူသည္မွာ-''ရဟန္းတုိ႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲတည္းဟူေသာ ဤသေဘာသည္မွန္၏၊ ဤသေဘာသည္ မခြၽတ္ယြင္း ဤ သေဘာမွာ အျခားအျခင္းအရာမရွိ''
တနည္းေသာ္ကား-
ဒုကၡသည္ မႏွိပ္စက္တတ္သည္ မရွိ (ႏွိပ္စက္တတ္သည္ သာတည္း)၊ ဒုကၡမွတပါးေသာ တရားသည္ မႏွိပ္စက္တတ္ (ဒုကၡသည္သာ ႏွိပ္စက္တတ္၏)၊ ထုိ႕ေၾကာင့္ ဒုကၡ၌ ႏွိပ္စက္တတ္ျခင္း၏ ကိန္းေသၿမဲျခင္း, ႏွိပ္စက္ တတ္ျခင္း၌ ဒုကၡ၏ ကိန္းေသၿမဲျခင္းအားျဖင့္ ဤဒုကၡကုိ သစၥာ-အမွန္တရားဟု ေယာဂီမ်ားသိမွတ္ရပါမယ္။
သမုဒယသစၥာ = ထုိတဏွာကုိ ၾကဥ္၍ အျခားတရားေၾကာင့္ ဒုကၡသည္ မျဖစ္ (ထုိတဏွာေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္)၊ ထုိဒုကၡ သည္လည္း ထုိတဏွာေၾကာင့္ မျဖစ္သည္မဟုတ္ (ျဖစ္သည္သာ)၊ ထုိ႕ေၾကာင့္ တဏွာ၌ ဒုကၡ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ျခင္း ၏ ကိန္းေသၿမဲျခင္း ဒုကၡအေၾကာင္းျဖစ္ျခင္း၌ တဏွာ၏ ကိန္းေသၿမဲျခင္းအားျဖင့္ တဏွာကုိ သစၥာအမွန္တရားဟု သိအပ္၏။
နိေရာဓသစၥာ = နိဗၺာန္မွတပါး ၿငိမ္းေအးျခင္းမည္သည္ မရွိ (နိဗၺာန္သည္သာလွ်င္ ၿငိမ္းေအး၏)၊ ထုိနိဗၺာန္သည္လည္း မၿငိမ္းေအးသည္မဟုတ္ (ၿငိမ္းေအးသည္သာတည္း)၊ ထုိ႕ေၾကာင့္ နိဗၺာန္၌ ၿငိမ္းေအးျခင္း၏ ကိန္းေသၿမဲျခင္း, ၿငိမ္းေအးျခင္း၌ နိဗၺာန္၏ ကိန္းေသၿမဲျခင္းအားျဖင့္ ဤ နိဗၺာန္ကုိ သစၥာ-အမွန္တရားဟု သိအပ္၏။
မဂၢသစၥာ = အရိယမဂ္မွတပါး ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း မည္သည္ မရွိ (အရိယမဂ္သည္သာ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း ျဖစ္သည္)၊ ထုိအရိယမဂ္သည္လည္း ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းမျဖစ္သည္မဟုတ္ (ျဖစ္သည္သာတည္း)၊ ဤသုိ႔ မခြၽတ္ ဧကန္ ဟုတ္မွန္ေသာ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ထုိအရိယမဂ္ကုိ သစၥာ-အမွန္တရားဟု သမုတ္အပ္ေခၚ ဆုိအပ္၏။
ဤသစၥာတုိ႔ကုိဘုရားအစရွိကုန္ေသာအရိယာတုိ႔သည္ထုိးထြင္း၍သိကုန္၏၊ထုိ႕ေၾကာင့္အရိယာသစၥာတုိ႔ဟူ၍ဆုိအပ္ကုန္၏။
သံစဥ္..........ဓမၼစာစု
!-kp-3နည္းပညာ-http:>
Monday 6 August 2012
ဘဝရဲ႕ တစ္စိတ္တေဒသ သံစဥ္ေလးမ်ား
ငါတုိ႕ေလးစား ၾကည္ညိဳ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဆရာၾကီး ေဟာေၿပာေနၾက စကားေလး တစ္ခုရွိပါတယ္ ၊ အဲ့ဒါ ဘာလဲဆုိေတာ့…… အတိတ္ကုိေတြး မေဆြးေလနဲ႕ အတိတ္ဆုိတာ ၿပန္မလာဘူး တဲ့……. မွန္ပါတယ္ အတိတ္ဆုိသည္မွာ အနာဂါတ္ကုိ သယ္ေဆာင္လုိ႕ရေကာင္းတဲ့ အရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ဒါေပမဲ့… ဘဝသမုိင္းစာမ်က္နွာတုိင္းမွာေတာ့ ၊ အတိတ္ေတြရွိခဲ့ၾကလုိ႕သာလွ်င္ ပစၥဳပၸန္နဲ႕ အနာဂါတ္တုိ႕ ေမြးဖြား လာရၿခင္း ဆုိလွ်င္ ပုိမွန္ကန္ပါလိမ့္မယ္ ၊ အနာဂါတ္ကုိ ခရီးဆက္ဖုိ႕ အတြက္ အတိ္တ္ရဲ႕ သမုိင္းစာမ်က္နွာကုိေတာ့ ၿပန္လည္ေငးေမာရစၿမဲပါပဲ…………………………………
အခ်ိန္ကုိ ေန႕စား ၊ ေန႕ကုိ လစား ၊ လကုိ နွစ္စားလုိ႕ ၊ ဘဝရဲ့ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးခဲ့ၾကေပမဲ့ ရင္ထဲမွာေတာ့ ရက္ ၊ လ ၊ နွစ္ ၊ေတြကုိ လြမ္းေမာတမ္းတေနဆဲပါပဲ ၊ လြမ္းတဲ့ စိတ္ကုိ ေၿဖသိပ္ဖုိ႕ အတြက္ အားအင္ေလွ်ာ့နဲတဲ႕ လက္တစ္စံုနဲ ဘဝ သမုိင္းစာမ်က္နွာကုိ ၊ ၿပန္လွန္ၾကည့္မိေသာ အခါ……………………..
သမုိင္းစာမ်က္နွာ(၁)
နာက်င္မွဳ႕ ခါးသီမွဳ႕တုိ႕ကုိ မရင့္က်တ္ မတည္ၿငိမ္ေသးတဲ့ အခ်ိန္ ၊ လြတ္ေျမာက္မွဳ႕ ဝိမုတၱိရသကုိ ရွာေဖြရင္း …. ခရီဆက္ခဲ့တဲဲ့ ဆယ္နွစ္သားအရြယ္ကပင္ ျမန္မာတုိ႕ရဲ့ ယာဥ္ေက်းမွဳ႕ အေလးနက္ထားရာ မိရုိးဖလာ ပဗၺဇၨ မဂၤလာေခၚတဲ့ ရွင္သာမေဏဘဝေလးကုိဘဲနွစ္ျခိဳတ္ ေပ်ာ္ေမြ႕ရင္း ….. ခရီဆက္ခဲ့ရပါတယ္ ။ ၿမန္မာတုိ႕ အားကုိအားထားျပဳရာ မြန္ျမတ္တဲ့ ဖန္ဝါဆင္ၿမန္း ဝတ္သကၤန္းေလးကုိ ဝတ္ရံုရင္းဘဲ မရပ္ မနား အားလပ္ခ်ိန္မ်ားကုိ ကူးခတ္ရင္း ….
ရွင္သာမေဏတုိ႕ရဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳ႕ ေခၚတဲ့ ရွင္က်င့္ဝတ္နွင့္ ၊ ပရိတ္ၾကီး (၁၁) သုတ္ ၊ ဘုရားရွိခုိး အမ်ဳိးမ်ဳိး နဲ႕ ေမတၱာပုိ႕နည္း အသီးသီးကုိ ၊ ေမာ ေနေအာင္ က်က္ခဲ့ရတယ္ ၊ ရက္ ၊ လ ၊တုိ႕ တုိက္စားရာ အခ်ိန္နည္းငယ္ ၾကာလာတာနဲ႕အမွ် ဆရာသမား၏ အားေပး ေျမွာက္စားမွဳ႕ ေအာက္မွာ က်င္လည္ရင္း ……..
သကၤန္းကုိစီး စိတ္ပုတီးနွင့္ ဘုန္းၾကီး ဘဝဟာ သဒၵါမတတ္ရင္ စာမတတ္ေတာ့ဘူး ဟူေသာ ဆရာဘုန္းၾကီးရဲ႕ သြန္သင္ညြန္ျပမွဳ႕ကုိ ေလ့လာသိရွိခဲ့ရျပန္ေတာ့လည္း ၊ မာနကုိလုိခ်င္ မာန္ဟုန္ကုိ ေရွ႕တန္းတင္ခ်င္တဲ့ ကေလးဘဝမုိ႕ သဒၵါစာ အုပ္ကုိထုပ္ ၊ ပါးစပ္က အျမဳတ္စီေအာင္ ၊ သုတ္စဥ္ သုတ္နက္ ၊ သျဂိဳ ၤလ္ပါဌ္ အနက္မ်ားကုိလည္း ၊ ေက်ညတ္ေအာင္ တတြတ္တြတ္က်က္ရၿပန္ၿပီ ၊ သုတ္စဥ္၊ သုတ္နတ္ နွင့္ သၿဂၤဳ ိလ္ေလး အနည္းငယ္ရရင္ေတာ့ စာသင္တုိက္ပုိ႕သြားရမယ္ ဆုိတဲ့ ဆရာသမားရဲ႕ အားေပးမွဳ႕ေၾကာင့္ ပညာေရး အိမ္မတ္ကုိ ေနာက္ထပ္တစ္ခါ လင္းလက္ခဲ့ရၿပန္ပါတယ္ ဒီလုိနဲ႕ဘဲ ဆရာသမားရဲ့ ၊ ေျမွာက္စားမွဳ႕ ေၿခာက္ထားမွဳ႕ေတြရဲ႕ ေအာက္မွာ အငုိတစ္လွည့္၊ အၿပံဳး တလွည့္နဲ႕ ဘဝဇာတ္ခံုေပၚမွာ ၊ ဇာတ္ဆရာရဲ့ အလုိက် ၾကိဳးဆြဲရာ ကရင္း ခုန္းရင္း ခရီဆက္ခဲ့တာကေတာ့ မေသခ်ာမေရရာတဲ့ မနက္ဖန္ဆုိတဲ့ အိမ္မတ္ေတြရဲ႕ၾကားမွာ အားတက္လုိက္ ဆုတ္နစ္လုိက္နဲ႕ ၿဖတ္သန္းကူးခတ္ခဲ့ရပါတယ္ ။
ဒီၾကားထဲ …..
ေပ်ာ္စရာေတြကုိ အဆက္ မၿပတ္ ေပးဆပ္ေလ့ရွိတဲ့ တုိ႕ရြာေနာက္က
ခ်စ္စရာ ဧရာဝတီရဲ့ ကမ္းေၿခ သဲေသာင္ၿပင္ေပၚမွာ ေဆာ့ကစားရင္း
လွဳိင္ခက္သံေတြရဲ႕ၾကားထဲမွာ ၾကီးပ်င္းလာရတဲ့ ဧရာဝတီသားေလးကုိ
ခ်စ္တတ္ ခင္တတ္ လြမ္းတတ္ ေအာင္ ၊ သင္ေပးခဲ့တဲ့ ခ်စ္စရာ
ဧရာဝတီကုိလည္း လြမ္းေမာေနရၿပန္ပါတယ္……………
အရာရာကုိ ခြဲၿခားစိတ္ၿဖာနုိင္ၿခင္း မရွိေသးတဲ့ ၊ ကေလးတစ္ေယာက္မုိ႕ အနာဂါတ္လမ္းက မပီဝုိးတဝါး၊
က်န္မာေရး ဂရုစုိက္ ၊ စာၾကိဳးစားသင္ ၊ လိမ္လိမ္ မာမာေန ၊ ဆုိတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ မိခင္ ဖခင္ ဆရာ သမားတုိ႕ရဲ့ ၊ ပဲ့တင္ထပ္မွ် ဆုိဆံုးမတဲ့ စကားသံေတြဟာလည္း ၊ေဝွ႕ဝဲခ်င္သည္႕မ်က္ရည္မ်ားၾကားက
ၾကားတခ်က္ မၾကားတခ်က္နဲ႕ ၊ ခ်စ္စရာ ဧရာဝတီရဲ႕ လွဳိင္ခက္သံေတြကုိ လက္ၿပနဳတ္ဆက္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ ၊ မီးလွ်ံတုိ႕၏ ၊ ေမာင္းနွင္းအားၿဖင့္ ပညာသင္ ခရီးကုိ စခဲ့ေလသည္ ။
သမုိင္းစာမ်က္နွာ (၂)
ဒီလုိနဲ႕ မဟာရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၊ လူတန္းစားေပါင္းစံု က်င္လည္ က်က္စားရာ ၿမိဳ႕ၿပအလွကုိ ခံစားရင္း သဘာဝရဲ့ အလွတရားေတြကုိ ဗဟုိၿပဳၿပီး ၊ ဧရာဝတီသားေလး ပထမဆံုး က်င္လည္ခဲ့တာကေတာ့…
တစ္ခ်ိန္က ရာဇဝင္တြင္ခဲ့ဘူးတဲ့ ၊ ငမုိးရိပ္ေခ်ာင္းရဲ့ ကန္မဖူးက ၊ မင္းနႏၵာစာသင္တုိက္တဲ့ ၊
ေရာမေရာက္ရင္ ၊ ေရာမလုိက်င့္ ၊ ဆုိတဲ့ ဆုိရုိးစကားနွင့္ အညီ သဘာဝကုိ မလြန္ဆန္နုိင္တဲ့ လူသားတုိ႕ သဘာဝအတုိင္း ………
စာသင္တုိက္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြကုိ လုိက္နာ က်င့္သံုး ၊ ဝတၱရားေတြကို ေက်ပြန္စြာ ေဆာင္ရြတ္ ၊ အသိတရား တခ်ဳိ႕တဝက္ကုိ သင္ယူ ၊ ဘဝရဲ့ နိဒါန္း သမုိင္း စာမ်က္နာကုိ လွန္ေလွာ္ရင္းၿဖင့္ ၊
ဘဝရဲ့ ခရီးၾကမ္းကုိ ပထမဆံုးေျခလွမ္းေတြနဲ႕ ၊ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ ရပါတယ္ ၊ ေရွ႕ေရစက္ေၾကာင့္ ၊
ခင္မင္ရင္းနွီးခဲ့ရတဲ့ ဘဝတူ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူ ၊ စာသင္ စာက်က္ ဘုရားဝတ္တက္ ၊
အစရွိတဲ့ စာသင္တုိက္ရဲ႕ ၊ ထံုးစံ အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ၊ ဘဝတူ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူ ၊ လုိက္နာ
ေဆာက္ရြတ္ အဖက္ဖက္မွ မပ်က္ကြပ္ရေလေအာင္ ထမ္းေဆာင္ရင္း ၊ အငုိတစ္လွည့္ ၊ အၿပံဳးတစ္လွည့္ နဲ႕ ၊ ေလာကဓံရဲ႕ ေစညြန္ရာ ဒုကၡမ်ဳိးစံုကုိ ၊ ဘဝတူ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ ၊
ေအးတူ ပူအမွ် မွ်ေဝခံစား ၊ အသိတရားေတြဖလွယ္ ရင့္က်က္စ အရြယ္သုိ႕ ၊ ေရာက္ၾကရၿပန္ေတာ့လည္း ၊ နွစ္ လ ေတြေျပာင္းလုိ႕ နွစ္ နွစ္ေက်ာ္ သံုးနွစ္ေတာင္ ေနွာင္းခဲ့ပါၿပိ ၊
ဒီလုိနဲ႕ဘဲ….
ေလာကဇာတ္ခံုေပၚမွာ ဘဝသရုပ္ကုိ ထုပ္ေဖာ္ဘုိ႕အတြက္ အနာဂါတ္ရဲ႕ လမ္းစကုိ ကုိယ္စီ ကိုယ္စီ ရွာေဖြဘုိ႕ အတြက္ ၊ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ ကိုယ္စီခ်ခဲ့ၾကတဲ့ေန႕ဟာ ( ၇ . ၁၁ . ၁၉၉၉ ) ။
လူထြက္တဲ့ သူကထြက္ တနယ္တေက်း ေရာက္တဲ့ သူကေရာက္ ၊ ဒီဇင္ဘာ ညရဲ့ အၿဖဴေရာင္ ၿမဴနွင္းမ်ား ေအာက္မွာ ၊ မေရရာ မေသခ်ာတဲ့ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြကို ကုိင္ေဆာင္ရင္း ေရာင္ခ်ာခ်ာ က်န္ခဲ့တဲ့ သူက… ကုိယ္တစ္ေယာက္ထဲ ………..
လမ္းေပ်ာက္လုိ႕ လမ္းစရွာဖို႕ အတြက္ ၾကိဳးစားေနခ်ိန္ ၊ ေခါင္းထဲက အေတြး အပုိင္းစမ်ားနဲ႕ ေရာေထြးလွ်က္ပါလာတဲ့ ေခၚသံတစ္ခ်ဳိ႕က ၊
…ငါ့ညီ ေန႕လည္က ငါ့ညီမရွိလုိ႕ ငါယူထားလုိက္တာ ၊ စာတစ္ေဆာင္ေရာက္လာတယ္ ေရာ့ ဆုိၿပီး ၊
ေနာင္ေတာ္တစ္ပါးက လာေပးပါတယ္၊ ဒါနဲ႕ ကမန္းကတမ္း ၊ ေကာက္ဖြင့္ ၾကည့္ေတာ့ အနာဂါတ္ လမ္းခရီးကုိ စတင္ေမြးထုပ္ေပးခဲ့သူက …….မာတာမိခင္ ေက်းဇူးရွင္ ………
“ သုိ႕ …..သားေလး က်မ္းမာေရးေကာင္းရဲ႕လား ၊ စာေတြေရာ လုိက္နုိင္ရဲ႕လား ၊ ဘာလုိေသးလဲ ငါ့သားေလး လုိတာရွိရင္ အေမ့ကုိေၿပာ ၊ အေမ မရွိ ရွိတာ ရွာၾကံေပးမယ္ ၊
ငါ့သားေလးသာ ဒီဘဝမွာ ေပ်ာ္တယ္ဆုိရင္ အေမေသေပ်ာ္ပါၿပီ သားေလးရယ္ ၊
သားေလး မွတ္ထားပါ လု႕ဘဝဆုိတာဟာ ရခဲတယ္ သားေလးရဲ႕ ၊ အဲ႕ဒိလုိ ရခဲတဲ့ ဘဝမွာ ၿမင့္ၿမတ္တဲ့ အလုပ္အကုိင္လုပ္နုိင္တဲ့ သူက ၊ တကယ့္ အာဇာနည္းဘဲ သားရဲ့ ၊ သားေလးရဲ႕ အဘုိးကလည္း မွာလုိက္ေသးတယ္ ..သူမေသခင္ ငါ့သားေလး ဘုန္းၾကီးဝတ္ေနတာကုိ ၿမင္ခ်င္ေသးတယ္တဲ့ ၊ ငါ့သားေလးလဲ စာက်က္ စာအံံ့နဲ႕ ေန႕စဥ္လုပ္ေနရတယ္ဆုိေတာ့ ၊ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းေနမွာဘဲေနာ္ ၊
သားေလး ပင္ပန္းတယ္ဆုိတာကုိ အေမသိလုိ႕ ငါ႕သားေလး အားရွိတဲ့ အစား အစာေတြ ဝယ္စားဘုိ႕ အတြက္ .. အေမစုထားတဲ့ ေငြတစ္ေသာင္းကုိ သားေလး သံုးဘုိ႕ထည့္္ေပးလုိက္ပါတယ္ .. သားေလး သံုးပါ ၊ အေမ့မွာ ပုိက္ဆံမရွိေပမဲ့ သားရွိရင္ အေမ အားရွိပါတယ္ ၊ သားေပ်ာ္ရင္ အေမလည္း ေပ်ာ္တယ္ ”
ဆုိတဲ့ ေမေမေရးပုိ႕လုိက္တဲ့ စာရြတ္ေပၚမွာ ၊ မုိးေပါက္အလား တစ္ေပ်ာက္ေပ်ာက္က်ခဲ့ရတဲ့ မ်က္ရည္တုိ႕ရဲ႕ ဦးတည္ရာကေတာ့…..ေရႊမႏၱလာရဲ့ ဒုတိယ ပညာသင္ ခရီး ……
သမုိင္းစာမ်က္နွာ ( ၃ )
ဟန္ေဆာင္မွဳ႕ ၊ လိင္ညာမွဳ႕ ကင္းတဲ့ ေရႊမႏၱလာမွာ အေၿခခ်ခဲ့တဲ႕ေန႕ဟာ ( ၁၂ . ၃ .၂၀၀၀ ) ခုနွစ္ ။
စာသင္တုိက္ၾကီး တုိက္ငယ္ အသြယ္သြယ္နွင့္ က်င္လည္ က်က္စား ၊ ေရႊမႏၱလာေၿမရဲ႕ ေန႕ရက္မ်ားကုိ ခတ္ခဲစြာ ေက်ာ္ၿဖတ္ ၊ အနတ္ေတး ၊ အနတ္က်က္ ၊ ပုဒ္ ၊ ပါဌ္ ၊ ရုပ္ ၊ ဓါတ္ ၊ ပစၥည္း ပစၥယတ္ တုိ႕၏ ၊
သေဘာတရားမ်ားကုိ သင္ယူ ၊ စိတ္ရွဳပ္ ေစတသိတ္ရွဳပ္ ၊ ရုပ္ သရုပ္ တုိ႕၏ အဘိဓမၼာသေဘာတရားကုိ ရွာေဖြ ၊ ပညာထူးၿမတ္ေတာ္မူၾကေသာ ဆရာၿမတ္တုိ႕၏ ၊ မီးေမွာင္းထုိးၿပတဲ့ ၊ ေစတနာလမ္းေၾကာင္းေအာက္မွာ ၊ အသိ စိတ္ ဓါတ္တုိ႕ မရင့္က်က္ေသးခ်ိန္ ဆုိေတာ့လည္း ……..
ေၿဖာင့္တန္းလိုက္ ေကာက္ေကြ႕လုိက္နဲ႕ဘဲ ၊ အဆင့္ၿမင့္ ပိဋိက ပင္လယ္ထဲ နွစ္ေပါင္းမွားစြာ
ကူးခတ္ရင္း …. ရသင့္ ရထုိက္တဲ့ ဆုလာဘ္ မ်ားကို ၊ ကုိင္ေဆာင္ၿပီးခ်ိန္ ..
အသိ စိတ္ဓါတ္တုိ႕ ရင္က်က္စ အရြယ္မွာေတာ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ရွင္ငယ္ ရဟန္းငယ္တုိ႕ ေနာက္ၿပန္မလွည့္သာေသာ .. ဥပသမၸဒ လမ္းေၾကာင္းေပၚသုိ႕ တက္လွမ္းခဲ့ရပါတယ္ ….
( ဆက္လက္ေဖာ္ၿပပါဦးမည္ )
သံစဥ္ ….
အခ်ိန္ကုိ ေန႕စား ၊ ေန႕ကုိ လစား ၊ လကုိ နွစ္စားလုိ႕ ၊ ဘဝရဲ့ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးခဲ့ၾကေပမဲ့ ရင္ထဲမွာေတာ့ ရက္ ၊ လ ၊ နွစ္ ၊ေတြကုိ လြမ္းေမာတမ္းတေနဆဲပါပဲ ၊ လြမ္းတဲ့ စိတ္ကုိ ေၿဖသိပ္ဖုိ႕ အတြက္ အားအင္ေလွ်ာ့နဲတဲ႕ လက္တစ္စံုနဲ ဘဝ သမုိင္းစာမ်က္နွာကုိ ၊ ၿပန္လွန္ၾကည့္မိေသာ အခါ……………………..
သမုိင္းစာမ်က္နွာ(၁)
နာက်င္မွဳ႕ ခါးသီမွဳ႕တုိ႕ကုိ မရင့္က်တ္ မတည္ၿငိမ္ေသးတဲ့ အခ်ိန္ ၊ လြတ္ေျမာက္မွဳ႕ ဝိမုတၱိရသကုိ ရွာေဖြရင္း …. ခရီဆက္ခဲ့တဲဲ့ ဆယ္နွစ္သားအရြယ္ကပင္ ျမန္မာတုိ႕ရဲ့ ယာဥ္ေက်းမွဳ႕ အေလးနက္ထားရာ မိရုိးဖလာ ပဗၺဇၨ မဂၤလာေခၚတဲ့ ရွင္သာမေဏဘဝေလးကုိဘဲနွစ္ျခိဳတ္ ေပ်ာ္ေမြ႕ရင္း ….. ခရီဆက္ခဲ့ရပါတယ္ ။ ၿမန္မာတုိ႕ အားကုိအားထားျပဳရာ မြန္ျမတ္တဲ့ ဖန္ဝါဆင္ၿမန္း ဝတ္သကၤန္းေလးကုိ ဝတ္ရံုရင္းဘဲ မရပ္ မနား အားလပ္ခ်ိန္မ်ားကုိ ကူးခတ္ရင္း ….
ရွင္သာမေဏတုိ႕ရဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳ႕ ေခၚတဲ့ ရွင္က်င့္ဝတ္နွင့္ ၊ ပရိတ္ၾကီး (၁၁) သုတ္ ၊ ဘုရားရွိခုိး အမ်ဳိးမ်ဳိး နဲ႕ ေမတၱာပုိ႕နည္း အသီးသီးကုိ ၊ ေမာ ေနေအာင္ က်က္ခဲ့ရတယ္ ၊ ရက္ ၊ လ ၊တုိ႕ တုိက္စားရာ အခ်ိန္နည္းငယ္ ၾကာလာတာနဲ႕အမွ် ဆရာသမား၏ အားေပး ေျမွာက္စားမွဳ႕ ေအာက္မွာ က်င္လည္ရင္း ……..
သကၤန္းကုိစီး စိတ္ပုတီးနွင့္ ဘုန္းၾကီး ဘဝဟာ သဒၵါမတတ္ရင္ စာမတတ္ေတာ့ဘူး ဟူေသာ ဆရာဘုန္းၾကီးရဲ႕ သြန္သင္ညြန္ျပမွဳ႕ကုိ ေလ့လာသိရွိခဲ့ရျပန္ေတာ့လည္း ၊ မာနကုိလုိခ်င္ မာန္ဟုန္ကုိ ေရွ႕တန္းတင္ခ်င္တဲ့ ကေလးဘဝမုိ႕ သဒၵါစာ အုပ္ကုိထုပ္ ၊ ပါးစပ္က အျမဳတ္စီေအာင္ ၊ သုတ္စဥ္ သုတ္နက္ ၊ သျဂိဳ ၤလ္ပါဌ္ အနက္မ်ားကုိလည္း ၊ ေက်ညတ္ေအာင္ တတြတ္တြတ္က်က္ရၿပန္ၿပီ ၊ သုတ္စဥ္၊ သုတ္နတ္ နွင့္ သၿဂၤဳ ိလ္ေလး အနည္းငယ္ရရင္ေတာ့ စာသင္တုိက္ပုိ႕သြားရမယ္ ဆုိတဲ့ ဆရာသမားရဲ႕ အားေပးမွဳ႕ေၾကာင့္ ပညာေရး အိမ္မတ္ကုိ ေနာက္ထပ္တစ္ခါ လင္းလက္ခဲ့ရၿပန္ပါတယ္ ဒီလုိနဲ႕ဘဲ ဆရာသမားရဲ့ ၊ ေျမွာက္စားမွဳ႕ ေၿခာက္ထားမွဳ႕ေတြရဲ႕ ေအာက္မွာ အငုိတစ္လွည့္၊ အၿပံဳး တလွည့္နဲ႕ ဘဝဇာတ္ခံုေပၚမွာ ၊ ဇာတ္ဆရာရဲ့ အလုိက် ၾကိဳးဆြဲရာ ကရင္း ခုန္းရင္း ခရီဆက္ခဲ့တာကေတာ့ မေသခ်ာမေရရာတဲ့ မနက္ဖန္ဆုိတဲ့ အိမ္မတ္ေတြရဲ႕ၾကားမွာ အားတက္လုိက္ ဆုတ္နစ္လုိက္နဲ႕ ၿဖတ္သန္းကူးခတ္ခဲ့ရပါတယ္ ။
ဒီၾကားထဲ …..
ေပ်ာ္စရာေတြကုိ အဆက္ မၿပတ္ ေပးဆပ္ေလ့ရွိတဲ့ တုိ႕ရြာေနာက္က
ခ်စ္စရာ ဧရာဝတီရဲ့ ကမ္းေၿခ သဲေသာင္ၿပင္ေပၚမွာ ေဆာ့ကစားရင္း
လွဳိင္ခက္သံေတြရဲ႕ၾကားထဲမွာ ၾကီးပ်င္းလာရတဲ့ ဧရာဝတီသားေလးကုိ
ခ်စ္တတ္ ခင္တတ္ လြမ္းတတ္ ေအာင္ ၊ သင္ေပးခဲ့တဲ့ ခ်စ္စရာ
ဧရာဝတီကုိလည္း လြမ္းေမာေနရၿပန္ပါတယ္……………
အရာရာကုိ ခြဲၿခားစိတ္ၿဖာနုိင္ၿခင္း မရွိေသးတဲ့ ၊ ကေလးတစ္ေယာက္မုိ႕ အနာဂါတ္လမ္းက မပီဝုိးတဝါး၊
က်န္မာေရး ဂရုစုိက္ ၊ စာၾကိဳးစားသင္ ၊ လိမ္လိမ္ မာမာေန ၊ ဆုိတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ မိခင္ ဖခင္ ဆရာ သမားတုိ႕ရဲ့ ၊ ပဲ့တင္ထပ္မွ် ဆုိဆံုးမတဲ့ စကားသံေတြဟာလည္း ၊ေဝွ႕ဝဲခ်င္သည္႕မ်က္ရည္မ်ားၾကားက
ၾကားတခ်က္ မၾကားတခ်က္နဲ႕ ၊ ခ်စ္စရာ ဧရာဝတီရဲ႕ လွဳိင္ခက္သံေတြကုိ လက္ၿပနဳတ္ဆက္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ ၊ မီးလွ်ံတုိ႕၏ ၊ ေမာင္းနွင္းအားၿဖင့္ ပညာသင္ ခရီးကုိ စခဲ့ေလသည္ ။
သမုိင္းစာမ်က္နွာ (၂)
ဒီလုိနဲ႕ မဟာရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၊ လူတန္းစားေပါင္းစံု က်င္လည္ က်က္စားရာ ၿမိဳ႕ၿပအလွကုိ ခံစားရင္း သဘာဝရဲ့ အလွတရားေတြကုိ ဗဟုိၿပဳၿပီး ၊ ဧရာဝတီသားေလး ပထမဆံုး က်င္လည္ခဲ့တာကေတာ့…
တစ္ခ်ိန္က ရာဇဝင္တြင္ခဲ့ဘူးတဲ့ ၊ ငမုိးရိပ္ေခ်ာင္းရဲ့ ကန္မဖူးက ၊ မင္းနႏၵာစာသင္တုိက္တဲ့ ၊
ေရာမေရာက္ရင္ ၊ ေရာမလုိက်င့္ ၊ ဆုိတဲ့ ဆုိရုိးစကားနွင့္ အညီ သဘာဝကုိ မလြန္ဆန္နုိင္တဲ့ လူသားတုိ႕ သဘာဝအတုိင္း ………
စာသင္တုိက္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြကုိ လုိက္နာ က်င့္သံုး ၊ ဝတၱရားေတြကို ေက်ပြန္စြာ ေဆာင္ရြတ္ ၊ အသိတရား တခ်ဳိ႕တဝက္ကုိ သင္ယူ ၊ ဘဝရဲ့ နိဒါန္း သမုိင္း စာမ်က္နာကုိ လွန္ေလွာ္ရင္းၿဖင့္ ၊
ဘဝရဲ့ ခရီးၾကမ္းကုိ ပထမဆံုးေျခလွမ္းေတြနဲ႕ ၊ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ ရပါတယ္ ၊ ေရွ႕ေရစက္ေၾကာင့္ ၊
ခင္မင္ရင္းနွီးခဲ့ရတဲ့ ဘဝတူ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူ ၊ စာသင္ စာက်က္ ဘုရားဝတ္တက္ ၊
အစရွိတဲ့ စာသင္တုိက္ရဲ႕ ၊ ထံုးစံ အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ၊ ဘဝတူ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူ ၊ လုိက္နာ
ေဆာက္ရြတ္ အဖက္ဖက္မွ မပ်က္ကြပ္ရေလေအာင္ ထမ္းေဆာင္ရင္း ၊ အငုိတစ္လွည့္ ၊ အၿပံဳးတစ္လွည့္ နဲ႕ ၊ ေလာကဓံရဲ႕ ေစညြန္ရာ ဒုကၡမ်ဳိးစံုကုိ ၊ ဘဝတူ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ ၊
ေအးတူ ပူအမွ် မွ်ေဝခံစား ၊ အသိတရားေတြဖလွယ္ ရင့္က်က္စ အရြယ္သုိ႕ ၊ ေရာက္ၾကရၿပန္ေတာ့လည္း ၊ နွစ္ လ ေတြေျပာင္းလုိ႕ နွစ္ နွစ္ေက်ာ္ သံုးနွစ္ေတာင္ ေနွာင္းခဲ့ပါၿပိ ၊
ဒီလုိနဲ႕ဘဲ….
ေလာကဇာတ္ခံုေပၚမွာ ဘဝသရုပ္ကုိ ထုပ္ေဖာ္ဘုိ႕အတြက္ အနာဂါတ္ရဲ႕ လမ္းစကုိ ကုိယ္စီ ကိုယ္စီ ရွာေဖြဘုိ႕ အတြက္ ၊ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ ကိုယ္စီခ်ခဲ့ၾကတဲ့ေန႕ဟာ ( ၇ . ၁၁ . ၁၉၉၉ ) ။
လူထြက္တဲ့ သူကထြက္ တနယ္တေက်း ေရာက္တဲ့ သူကေရာက္ ၊ ဒီဇင္ဘာ ညရဲ့ အၿဖဴေရာင္ ၿမဴနွင္းမ်ား ေအာက္မွာ ၊ မေရရာ မေသခ်ာတဲ့ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြကို ကုိင္ေဆာင္ရင္း ေရာင္ခ်ာခ်ာ က်န္ခဲ့တဲ့ သူက… ကုိယ္တစ္ေယာက္ထဲ ………..
လမ္းေပ်ာက္လုိ႕ လမ္းစရွာဖို႕ အတြက္ ၾကိဳးစားေနခ်ိန္ ၊ ေခါင္းထဲက အေတြး အပုိင္းစမ်ားနဲ႕ ေရာေထြးလွ်က္ပါလာတဲ့ ေခၚသံတစ္ခ်ဳိ႕က ၊
…ငါ့ညီ ေန႕လည္က ငါ့ညီမရွိလုိ႕ ငါယူထားလုိက္တာ ၊ စာတစ္ေဆာင္ေရာက္လာတယ္ ေရာ့ ဆုိၿပီး ၊
ေနာင္ေတာ္တစ္ပါးက လာေပးပါတယ္၊ ဒါနဲ႕ ကမန္းကတမ္း ၊ ေကာက္ဖြင့္ ၾကည့္ေတာ့ အနာဂါတ္ လမ္းခရီးကုိ စတင္ေမြးထုပ္ေပးခဲ့သူက …….မာတာမိခင္ ေက်းဇူးရွင္ ………
“ သုိ႕ …..သားေလး က်မ္းမာေရးေကာင္းရဲ႕လား ၊ စာေတြေရာ လုိက္နုိင္ရဲ႕လား ၊ ဘာလုိေသးလဲ ငါ့သားေလး လုိတာရွိရင္ အေမ့ကုိေၿပာ ၊ အေမ မရွိ ရွိတာ ရွာၾကံေပးမယ္ ၊
ငါ့သားေလးသာ ဒီဘဝမွာ ေပ်ာ္တယ္ဆုိရင္ အေမေသေပ်ာ္ပါၿပီ သားေလးရယ္ ၊
သားေလး မွတ္ထားပါ လု႕ဘဝဆုိတာဟာ ရခဲတယ္ သားေလးရဲ႕ ၊ အဲ႕ဒိလုိ ရခဲတဲ့ ဘဝမွာ ၿမင့္ၿမတ္တဲ့ အလုပ္အကုိင္လုပ္နုိင္တဲ့ သူက ၊ တကယ့္ အာဇာနည္းဘဲ သားရဲ့ ၊ သားေလးရဲ႕ အဘုိးကလည္း မွာလုိက္ေသးတယ္ ..သူမေသခင္ ငါ့သားေလး ဘုန္းၾကီးဝတ္ေနတာကုိ ၿမင္ခ်င္ေသးတယ္တဲ့ ၊ ငါ့သားေလးလဲ စာက်က္ စာအံံ့နဲ႕ ေန႕စဥ္လုပ္ေနရတယ္ဆုိေတာ့ ၊ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းေနမွာဘဲေနာ္ ၊
သားေလး ပင္ပန္းတယ္ဆုိတာကုိ အေမသိလုိ႕ ငါ႕သားေလး အားရွိတဲ့ အစား အစာေတြ ဝယ္စားဘုိ႕ အတြက္ .. အေမစုထားတဲ့ ေငြတစ္ေသာင္းကုိ သားေလး သံုးဘုိ႕ထည့္္ေပးလုိက္ပါတယ္ .. သားေလး သံုးပါ ၊ အေမ့မွာ ပုိက္ဆံမရွိေပမဲ့ သားရွိရင္ အေမ အားရွိပါတယ္ ၊ သားေပ်ာ္ရင္ အေမလည္း ေပ်ာ္တယ္ ”
ဆုိတဲ့ ေမေမေရးပုိ႕လုိက္တဲ့ စာရြတ္ေပၚမွာ ၊ မုိးေပါက္အလား တစ္ေပ်ာက္ေပ်ာက္က်ခဲ့ရတဲ့ မ်က္ရည္တုိ႕ရဲ႕ ဦးတည္ရာကေတာ့…..ေရႊမႏၱလာရဲ့ ဒုတိယ ပညာသင္ ခရီး ……
သမုိင္းစာမ်က္နွာ ( ၃ )
ဟန္ေဆာင္မွဳ႕ ၊ လိင္ညာမွဳ႕ ကင္းတဲ့ ေရႊမႏၱလာမွာ အေၿခခ်ခဲ့တဲ႕ေန႕ဟာ ( ၁၂ . ၃ .၂၀၀၀ ) ခုနွစ္ ။
စာသင္တုိက္ၾကီး တုိက္ငယ္ အသြယ္သြယ္နွင့္ က်င္လည္ က်က္စား ၊ ေရႊမႏၱလာေၿမရဲ႕ ေန႕ရက္မ်ားကုိ ခတ္ခဲစြာ ေက်ာ္ၿဖတ္ ၊ အနတ္ေတး ၊ အနတ္က်က္ ၊ ပုဒ္ ၊ ပါဌ္ ၊ ရုပ္ ၊ ဓါတ္ ၊ ပစၥည္း ပစၥယတ္ တုိ႕၏ ၊
သေဘာတရားမ်ားကုိ သင္ယူ ၊ စိတ္ရွဳပ္ ေစတသိတ္ရွဳပ္ ၊ ရုပ္ သရုပ္ တုိ႕၏ အဘိဓမၼာသေဘာတရားကုိ ရွာေဖြ ၊ ပညာထူးၿမတ္ေတာ္မူၾကေသာ ဆရာၿမတ္တုိ႕၏ ၊ မီးေမွာင္းထုိးၿပတဲ့ ၊ ေစတနာလမ္းေၾကာင္းေအာက္မွာ ၊ အသိ စိတ္ ဓါတ္တုိ႕ မရင့္က်က္ေသးခ်ိန္ ဆုိေတာ့လည္း ……..
ေၿဖာင့္တန္းလိုက္ ေကာက္ေကြ႕လုိက္နဲ႕ဘဲ ၊ အဆင့္ၿမင့္ ပိဋိက ပင္လယ္ထဲ နွစ္ေပါင္းမွားစြာ
ကူးခတ္ရင္း …. ရသင့္ ရထုိက္တဲ့ ဆုလာဘ္ မ်ားကို ၊ ကုိင္ေဆာင္ၿပီးခ်ိန္ ..
အသိ စိတ္ဓါတ္တုိ႕ ရင္က်က္စ အရြယ္မွာေတာ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ရွင္ငယ္ ရဟန္းငယ္တုိ႕ ေနာက္ၿပန္မလွည့္သာေသာ .. ဥပသမၸဒ လမ္းေၾကာင္းေပၚသုိ႕ တက္လွမ္းခဲ့ရပါတယ္ ….
( ဆက္လက္ေဖာ္ၿပပါဦးမည္ )
သံစဥ္ ….
Sunday 5 August 2012
မနက္ၿဖန္ အတြက္...( ၄ )
ယေန႔ ည .....လျပည္႔၀န္းလို မ်ိဳး ။
လူတိုင္းမ်က္ႏွာ ၀င္းပၾကည္ကာ ။
သာယာႏိုင္ၾကရင္ ........................
လူ႔ဘ၀ လူ႔တန္ဖိုးကို
ေလာကအျမင္ထဲ အျပည္႔အ၀ရရွိမွာမလြဲေပ ။
ေနာက္ဆံုးေတာ႔
အားလံုးဟာ ေသဆံုးရမွာပါ ။
မပူေလနဲ႔ အဲဒီတြက္ေတာ႔ .............။
အၾကီးကဲက
ငယ္သူမ်ားကိုလမ္းခြဲရလိမ္႔မယ္ ။
မိဘက
သားသမီးကို လမ္းခြဲရလိမ္႔မယ္ ။
ဆရာက
တပည္႔ကိုထားခဲ႔ရလိမ္႔မယ္ ။
ခင္ပြန္းသည္က
ၾကင္ယာဇနီးကို စြန္႔ခဲ႔ရလိမ္႔မယ္ ။
အဲဒီခ်ိန္က်ရင္ျဖင္႔ .................။
ဘယ္မွာလဲ အာဏာ.............
ဘယ္မွာလဲ ပါ၀ါ....................
ဘယ္မွာလဲ ဥစၥာ....................
ဘယ္မွာလဲ စည္းစိမ္...................
ဘယ္မွာလဲ အလွတရား............
ဒီေမးခြန္းေတြကို ေျဖခ်င္သပဆိုရင္ျဖင္႔ ။
အာဏာကို အာဏာေနရာမွာသံုး
ပါ၀ါကို ပါ၀ါေနရာမွာသံုး
ဥစၥာကို ဥစၥာလိုသံုး
စည္းစိမ္ကို စည္းစိမ္လိုသံုး
အလွတရားကို အလွတရား လိုပဲ လိုအပ္ရာမွာသံုး
ကိုယ္႔ေနရာ ကို ကိုထမ္းေဆာင္
ကိုယ္႔တာ၀န္ကို ကိုထမ္းေဆာင္
အေမွာင္၀င္လာရင္
အားလံုးလက္တြဲ ျပီး အလင္းေဆာင္ ။
တရားသေဘာနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ႔ ..............
အားလံုးအနိစၥပါပဲ ။
ေၾသာ္...................................................
အခုလို ခနတာ အခ်ိန္ေလးမွာ
အနိစၥလို႔ နည္းနည္းေလးသိေပးျပီး
ဒီသီတင္းကၽြတ္ည လျပည္႔ကို
ေအးခ်မ္းမွဳ႕နဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း
မနက္ျဖန္အတြက္
ကိုယ္အား ဥာဏ္အား ေမြးဖြားႏိုင္ၾကပါေစ ။
သံစဥ္........
လူတိုင္းမ်က္ႏွာ ၀င္းပၾကည္ကာ ။
သာယာႏိုင္ၾကရင္ ........................
လူ႔ဘ၀ လူ႔တန္ဖိုးကို
ေလာကအျမင္ထဲ အျပည္႔အ၀ရရွိမွာမလြဲေပ ။
ေနာက္ဆံုးေတာ႔
အားလံုးဟာ ေသဆံုးရမွာပါ ။
မပူေလနဲ႔ အဲဒီတြက္ေတာ႔ .............။
အၾကီးကဲက
ငယ္သူမ်ားကိုလမ္းခြဲရလိမ္႔မယ္ ။
မိဘက
သားသမီးကို လမ္းခြဲရလိမ္႔မယ္ ။
ဆရာက
တပည္႔ကိုထားခဲ႔ရလိမ္႔မယ္ ။
ခင္ပြန္းသည္က
ၾကင္ယာဇနီးကို စြန္႔ခဲ႔ရလိမ္႔မယ္ ။
အဲဒီခ်ိန္က်ရင္ျဖင္႔ .................။
ဘယ္မွာလဲ အာဏာ.............
ဘယ္မွာလဲ ပါ၀ါ....................
ဘယ္မွာလဲ ဥစၥာ....................
ဘယ္မွာလဲ စည္းစိမ္...................
ဘယ္မွာလဲ အလွတရား............
ဒီေမးခြန္းေတြကို ေျဖခ်င္သပဆိုရင္ျဖင္႔ ။
အာဏာကို အာဏာေနရာမွာသံုး
ပါ၀ါကို ပါ၀ါေနရာမွာသံုး
ဥစၥာကို ဥစၥာလိုသံုး
စည္းစိမ္ကို စည္းစိမ္လိုသံုး
အလွတရားကို အလွတရား လိုပဲ လိုအပ္ရာမွာသံုး
ကိုယ္႔ေနရာ ကို ကိုထမ္းေဆာင္
ကိုယ္႔တာ၀န္ကို ကိုထမ္းေဆာင္
အေမွာင္၀င္လာရင္
အားလံုးလက္တြဲ ျပီး အလင္းေဆာင္ ။
တရားသေဘာနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ႔ ..............
အားလံုးအနိစၥပါပဲ ။
ေၾသာ္...................................................
အခုလို ခနတာ အခ်ိန္ေလးမွာ
အနိစၥလို႔ နည္းနည္းေလးသိေပးျပီး
ဒီသီတင္းကၽြတ္ည လျပည္႔ကို
ေအးခ်မ္းမွဳ႕နဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း
မနက္ျဖန္အတြက္
ကိုယ္အား ဥာဏ္အား ေမြးဖြားႏိုင္ၾကပါေစ ။
သံစဥ္........
Subscribe to:
Posts (Atom)